wer füllt mir nochmals nachträglich meinen nikolausschuh ?
im rahmen meiner familienforschung bin ich auf eine weitere straße in holland gestoße und nun hätte ich gerne nachfolgenden text verstanden !
gruß jan
quelle: http://www.historischbeverwijk.nl/index ... r=t&page=1Raadsbesluit van 30 november 1953.
Heinrich Tappenbeck werd geboren op 20 februari 1834 te Friesoythe, Olden- burg (Duitsland). Op 38-jarige leeftijd reisde hij samen met de textielhandelaar, Wilhelm Dreesmann per trein naar Amsterdam. Enige weken na hun aankomst startte elk een eigen textielzaakje in de Kalverstraat. In het voorjaar van 1870 maakte hij, met een paar bevriende welgestelde families, een uitstapje naar de aanleg van het Noordzeekanaal. Nieuwsgierig geworden door een kerktoren, die achter de duinen van de Breesaap opdoemde, toog het gezelschap naar het dorp, dat Wijk aan Zee bleek te zijn. Tappenbeck onderkende al snel de mogelijkheden van dit dorp en droomde van een grote toekomst. In Zandvoort en Scheveningen was enkele decennia daarvoor al een badleven ontstaan. De zeelucht en een bad in het zeewater golden als gezond. Om dit te exploiteren moest er wel het een en ander gebeuren in het dorp:zo ontbrak er een behoorlijke strandopgang. Om het strand te bereiken moest men via een voetpad over de duinen klimmen, of via de verder gelegen Relweg lopen. Ook was er maar één herberg, de Moriaan van de weduwe Geurts. Na haar overlijden in 1879 kocht Tappenbeck deze herberg en liet naast de oude herberg het Oosterbadhuis bouwen. Het etablissement met tientallen hotelkamers werd in 1881 geopend. Door middel van een aggregaat werden de kamers voorzien van elektriciteit, wat toen een noviteit was in het dorp Wijk aan Zee. In hetzelfde jaar werden op zijn initiatief de duinen naar het strand doorgegraven. De aldus verlengde straat kreeg de naam De Zwaanstraat, naar de toenmalige burgemeester, J. P. de Zwaan. Tappenbeck ging door en bouwde het Noorderbadhuis. Hoewel Tappenbeck zeker de man is geweest, die het dorp tot een werkelijke badplaats maakte, had hij toch te hoog gegrepen. Ondanks zijn grote verwachtingen werd zijn maatschap- pij "Vereenigde Badhotels" geen goudmijn. In 1890 moest zijn onderneming ontbonden worden en twee jaren later werd hij failliet verklaard. De activiteiten werden voortgezet door anderen, maar wel op bescheidener schaal. Inmiddels had Heinrich Tappenbeck zijn oog laten vallen op een ander niet florerend badhotel, het Huis ter Duin in Noordwijk. Kennelijk zag hij mogelijkheden om dit kurhaus tot bloei te brengen. Zeer waarschijnlijk zal hierbij een rol gespeeld hebben dat de infrastructuur in Noordwijk gunstiger was dan in Wijk aan Zee.